കൊഴിയാത്ത ഇലകള്‍

കുറിപ്പ് പുനലൂര് യാത്ര മദ്ധ്യേ kadackamon എന്നൊരു സ്ഥലമുണ്ട്. യധ്രിചികമായി അത് വഴി ഇന്ന് പോയപ്പോൾ ഓര്മ്മകളുടെ ഭാണ്ട കെട്ടിൽ എവിടെയോ ഒളിച്ചു കിടന്ന ചില ഓർമകളിൽ ചിലത് മനസ്സിലൂടെ മിന്നി മാഞ്ഞു. അവിടെ ആ അവിടെ റോഡ്‌ സൈഡിൽ കുറച്ച പുറമ്പോക്ക് സ്ഥലമുണ്ട് ഇപ്പോൾ അവിടൊക്കെ കാടു കേറി കിടക്കുകയാണ്. വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ്‌. അവിടെ കുറച്ച മനുഷ്യര് കുടിലുകെട്ടി താമസിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. കേറി കിടക്കാൻ കിടപ്പാടമില്ലാത്ത കുറെ പാവങ്ങൾ . അവിടെ ഒരു വീട്ടിൽ ഒരു മുത്തശി ഉണ്ടായിരുന്നു നല്ല കുടും ബത്തിൽ പിറന്നിട്ടും നല്ല കുടുംബത്തിൽ പിറന്ന ഒരാൾ കല്യാണം കഴിച്ചത് കൊണ്ട് മാത്രം അവിടെ ചില പഴയ മാമൂലുകൾ കെട്ടി പിടിച് ഒരു കുടിലിൽ..

മിഴിനീർ കൊണ്ട് കണ്ണും മുഖവും മറച്ചും തുണിയുടെ മറവിൽ മറഞ്ഞും പോയ കാലത്തിൻ  അടക്കമുള്ള കുട്ടിയായി ഇന്നും അടക്കമുള കുട്ടിയായി അടുക്കളയുടെ കരിയിൽ കറുത്ത കുട്ടിയായി പണ്ടത്തെ കാലം ഒര്മിപിക്കുന്ന കുട്ടിയായി ചിലര് ഇന്നും ഇവിടെ എവിടയോ ?

ഉച്ച ഊണ് കഴിഞ്ഞു ഇനി അല്പം മയങ്ങാം എന്ന് വിചാരിച്ചു കിടന്നതാ.. കണ്ണിലോട്ടു മയക്കം വന്നപ്പോൾ ദാ ഫോൺ വിളിക്കുന്നു ...ഫോൺ എടുത്തപ്പോൾ അപ്പുറത്ത് നിന്ന് ചോദ്യം "ബാലഗോപലിലെ ചേട്ടനല്ലേ " ഞാൻ " അതെ " ഇന്ന് കഫെ തുറക്കുമോ ? ഇല്ലാന്ന് ഞാൻ പറഞ്ഞു അപ്പോൾ അടുത്ത ചോദ്യം " അതെന്താ തുറക്കാത്തത് " ഞാൻ " ഇന്ന് ഞായർ അല്ലെ " അതുകൊണ്ട് തുറക്കില്ല അടുത്ത ചോദ്യം വരുന്നതിനു മുന്പ് " എങ്കിൽ ശരി " എന്ന് പറഞ്ഞു ഫോൺ ഞാൻ കട്ട് ചെയ്തു . വീണ്ടും ഞാൻ പോയി കിടന്നു . ദാ വീണ്ടും വിളിക്കുന്നു ഞാൻ ഫോൺ എടുത്തു "ഹലോ " "ചേട്ടാ ഈ ഞായറാഴ്ച തുറന്നാൽ എന്താ കുഴപ്പം " ഞാൻ പറഞ്ഞു " അമ്മ ഉണ്ടാക്കിതരുന്ന ഭക്ഷണം ചൂടോടെ ഉച്ചക്ക് ഒരു ദിവസമെങ്കിലും കഴിക്കണം എന്നുണ്ട് ഞായറാഴ്ചയും കട തുറന്നാൽ അത് കിട്ടില്ല അതാണ് കുഴപ്പം " അത്രയും പറഞ്ഞു ഫോൺ കട്ട് ചെയ്തു . സ്വിച്ച് ഓഫും ചെയ്ത് വീണ്ടും ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു